haśle: &lt;q&gt;"sztuka dla sztuki"&lt;/&gt;. Brzmienie formuły się zmienia, odcień znaczeniowy ulega modyfikacji, ale podstawowy sens myślenia można sprowadzić do tego właśnie hasła. Obejmuje on nie tylko sztukę. Dotyczy także twórczości ujmowanej jako akt samotnej jednostki. Spróbujmy skomentować. Dzieło nie musi znaczyć, by działać, by być wartością, albowiem sztuka potrzebna jest mieszczaństwu dla jednego celu. Ma uzasadnić jego niepodważalną rolę społeczną. Ma być dla niego alibi i w tym celu pozostawać nieustannie popularna. Wszystko jest w porządku, skoro dzieła nadal powstają i wywołują zainteresowanie. Potwierdzają w ten sposób żywotność burżuazyjnego sposobu życia.<br> Ta właśnie postawa musi być zaatakowana w procesie tworzenia alternatyw