i różnicuje przestrzeń także operowanie światłem. Najważniejsze wskazówki scenograficzne Słowackiego dotyczą właśnie oświetlenia sceny; światło (lub jego brak) często jest ważniejsze niż eksponowanie scenicznych rekwizytów. Bardzo wiele scen rozgrywa się w pejzażu nocy, w mrocznych komnatach. Na tle ciemności rozbłyskują punktowe lub momentowe światła: błyskawice, iskry, pochodnie, świeca, ognisko, lampa, migają drogocenne klejnoty. Te punktowe światła są ruchome, przesuwają się po scenie, wydobywają z mroku coraz to inny jej fragment: ktoś idzie za sceną, pędzi kawalkada z pochodniami, chmury przesłaniają i odsłaniają księżyc, groźnie wyglądają wyłaniające się z mroku kontury świata. Albo ciemność bywa rozjaśniana tajemniczą poświatą księżyca, rozstępujących się mgieł