tak jak oni, bez imienia. <br>Muzy, Rachele w powłóczystym szalu, <br>Zwilżały usta, warkocz upinając <br>Szpilką, co leży z popiołem ich córek <br> 35<br>Albo w gablotce, przy konchach bez dźwięku <br>I szklanej lilii. Anioły secesji <br>W ciemnych wygódkach rodzicielskich domów <br>Rozmyślające o związku płci z duszą, <br>Leczące w Wiedniu smutki i migreny <br> 40<br>(Docent Freud, słyszę, z Galicji jest rodem). <br>I Annie Csilag rosły, rosły włosy, <br>Szamerowana była pierś huzarów. <br>Po górskich wioskach szła wieść o Cesarzu, <br>Którego powóz widział ktoś w dolinie. <br> 45<br>Tam nasz początek. Na próżno się bronić, <br>Próżno wspominać daleki Wiek Złoty. <br>Nam raczej przyjąć i uznać za