z nazwiskiem Szumowskiego wykaligrafowanym charakterem gotyckim. Przed Paderewskim parę białych astrów w gliniaku, chyba polskim, ludowym.<br>Usiedliśmy. Sięgnąłem po papierosy.<br>- Polskie? - zainteresował się Szumowski.<br>Wziął mi paczkę z rąk. Zaczął oglądać jak zabytek. W tym momencie w drzwiach stanęła cameriera.<br>- Una telefonara per lei.<br>-Della parce di chi? - spytał Szumowski, mimo iż nie mógł mieć wątpliwości, że cameriera zwraca się do mnie. - Della parte dell'avvocato Campiłli.<br>- To do mnie - powiedziałem. &lt;page nr=18&gt; Tak było. Powitał mnic w telefonie głos nobliwy, ale niezmiernie ciepły, serdeczny. Adwokat w słowach namaszczonych, powolnych, modulowanych zapewnił mnic, że jest szczęśliwy z mego przyjazdu. Rad będzie mnie przyiąć o każdej