na sile i znaczeniu, podczas gdy wpływ państw i instytucji międzynarodowych na ich działanie jest niewielki, a możliwości kontroli znikome. <br>Zasadniczą treścią książki Naisbitta jest jednak głoszenie nadejścia ery indywidualizmu i końca polityki w obecnym sensie, minimalizacja czy wręcz negowanie roli państwa w sferze polityki w obecnym sensie. Wynika stąd minimalizacja czy wręcz negowanie roli państwa w sferze społecznej, w szczególności w kwestii zatrudnienia. &lt;hi&gt;W dobie rewolucji elektronicznej zarówno demokracja przedstawicielska jak ekonomia skali są przestarzałe. Nadchodzi czas skutecznej demokracji bezpośredniej&lt;/&gt; (str. 47). Mają ją zapewnić ogólnoświatowe sieci połączeń elektronicznych. <br>Mimo to, jak zauważa Olivier Dollfus (1994), w systemie "przestrzeni światowej