skalarnych sprzężonych do pól Yanga-Millsa grupy SU(2) (patrz paragraf 4.3). Porównamy ten model z omawianym poprzednio nieliniowym modelem . dla globalnej grupy O(3) - zasadnicza różnica tkwi w obecnej lokalności symetrii, czyli obecności pól Yanga-Millsa. Zakładamy, że pola są w reprezentacji dołączonej grupy SU(2) i mają minimum przy długości &lt;gap&gt;<br>Lagranżjan dla tej teorii ma postać <br>&lt;gap&gt;<br>Indeks a = 1, 2, 3 jest indeksem reprezentacji dołączonej grupy SU(2). . jest ustalonym parametrem (a nie mnożnikiem Lagrange'a), czyli mogą istnieć konfiguracji, dla których &lt;gap&gt;, ale jest to niekorzystne energetycznie i to tym bardziej, im większe jest &lt;gap&gt;<br>Przypomnijmy wyrażenie na tensor natężenia