Zarazem trzeba dodać, że pontyfikat Jana Pawła II jest, jak sądzę, w wielu wymiarach nowocześniejszy niż jego poprzedników. W małym stopniu mam tu na myśli sposób sprawowania urzędu: dynamizm jego podróży, korzystanie z mediów, z nowoczesnych technik komunikacji, CD-romów czy Internetu lub poruszanie w swoim nauczaniu takich tematów jak misja Kościoła w erze komputerów, czemu poświęcił Papież specjalne przemówienie. Raczej zwróciłbym uwagę na to, że jest to pierwszy papież, który oprócz klasycznej formacji ma też starannie przestudiowaną, przemyślaną całą myśl nowożytną, który w tym, co mówi i pisze, odwołuje się do Ricoeura, Lévinasa, Heideggera, Whiteheada czy Schelera. Niezwykły jest również