mistrzów zawodu, przykładów dla młodzieży. Telewizja nie ceni swoich pracowników. Zawsze mnie raziła taka polityka: organizuje się konkurs na prezenterów, a zwycięzców "puszcza się" surowych na antenę - jeden raz albo dwa - i natychmiast wszyscy orzekają - nie, on się nie nadaje. Odchodzą więc, szuka się następnych. Przecież to krzywda dla tych młodych. Trzeba ich przygotować, czegoś nauczyć, porozmawiać z nimi, zrobić choćby dziesięć programów i dopiero wtedy ocenić, czy się nadają.<br> Telewizja jest też w jakiś sposób niesprawiedliwa. Ktoś latami robi świetne programy, ale jego nazwisko przemyka się gdzieś niezauważone. Natomiast wystarczy dwa razy pokazać się przed kamerą - i już się jest