marynarza. Każde spotkanie, święto. Nigdy nie zaznali próby dnia codziennego, zwykłych kłopotów. Mieli mieszkanie gdzie bywali gośćmi, on przeważnie na niezliczonych obozach kondycyjnych, ona tutaj ze mną, w Sarniej. I znowu wygrał jakieś nadzwyczajne zawody i dostał Śkodę. W tamtym czasie rzecz właściwie niedostępna dla zwykłych ludzi, zwłaszcza dla niedouczonego młokosa... I zabił ją i siebie w tym samochodzie, którego mu zazdroszczono... Bogna miała wówczas trzy miesiące.<br>- Wciąż go nienawidzisz, po tylu latach?<br>- Bóg mnie uchronił od nienawiści.<br>- Nawet nie chcesz pamiętać jego imienia!<br>- Gdybym mogła naprawdę zapomnieć.<br>- Przecież to ojciec Bogny. Gdyby się z Ewą nie spotkali nie byłoby nas