było ciemno. Siedzieli przy oknie.<br>- Bezwarunkowo. - Chrząknął. - Właściwie nie byłem głodny, ale tak jakoś. Dla towarzystwa...<br>- Wiem... Dzięki. Z tobą fajnie się je. Mama byłaby zadowolona. Mówi, że wyglądam jak wzorzec anatomii. Taki, wiesz, chodzący kościotrup, coś w tym rodzaju.<br>- Nic podobnego! - obruszył się prawie szczerze. - Z daleka... tego, i mnie się wydawało... - Chrząkanie zapowiadało groźne zapalenie gardła, ledwo je rozłożył na bezgłośne głębokie oddechy. - Trochę jesteś szczupła, ale z bliska w sam raz. Nie musisz tyć ani pół deka, naprawdę.<br>- A... w łydkach? - wysunęła niepewnie nogę spod krzesła. - Dziewczyny mówią...<br>- Nie znają się. Same mają kloce. Mało takich? Nawet pół centymetra