Trzeba go jednak posłuchać - namawiał Terey. - Robi się nieprzyjemnie. Oczy mam pełne piasku.<br>- Dobrze. I przepraszam cię, że do tamtej sprawy wróciłam. Pomyślałeś pewnie: histeryczka. Czas wszystko łagodzi, a życie i tak trwa za krótko. Nie wolno go odtrącać. Trzeba mieć odwagę czuwania do końca. Tak przynajmniej dziś myślę.<br>Strażnik mocował się z drzwiami, którymi szamotał wiatr, z trudem wpychał skoble.<br>Stali w ciemności obok siebie, światło latarki białą plamą ślizgało się po murze.<br>- Dlaczego nie wyszłaś za mąż? - zapytał nagle. - Jesteś ładna, wykształcona, no i masz pieniądze.<br>- Dają mi niezależność. Nie muszę pracować. Wykonuję zawód, bo chcę się na coś przydać