w maskach i rękawicach - trudziło się cierpliwie. A na skwerze co rusz czyjaś dłoń bez rękawicy uchylała papierową zasłonę. Spojrzenie czujne, żarliwe, poszukiwawcze. Czy TO jest głową mojego syna, brata, ukochanego? Czy TO jest Konradem? Tym razem jeszcze nie. Następny kształt. Chyba kobieta, czy na pewno? Może w tej drugiej mogile? Ich przeniesiono z Wiktorskiej, kiedy oczyszczano podwórka, a dopiero później tutaj. Należy czekać, aż rozkopią następny pagór. Może jeszcze i ten trzeci? Musimy czekać. Wszyscy. Jest nas dużo, więc czekać, aż do końca podanego w prasie terminu. Chyba się nie spóźniłam? Nie mogli Go jeszcze zabrać. Nie zdążyliby. Dotychczas przewieziono