razu jednego na dworze swoim z dwoma małymi synami, pozostałymi po jenerale Sowińskim". Wywodzono stąd dobroć cara i chciano tym przykładem usprawiedliwić uprowadzenie sierot polskich. Pani Sowińska, dowiedziawszy się o tej dobroci cara dla synów, których nie miała, "zdziwiona, że urzędownie ogłoszona jest za matkę, i w obawie, ażeby logika moskiewska nie wyrozumowała stąd jakiego prawa tych dzieci do jej majątku, udaje się do Paskiewicza, zapewnia, że jest bezdzietna i że dwaj chłopcy, o których donosiły rosyjskie gazety, nie są jej synami. Paskiewicz odpowiedział jej na to: ŤCar chce, żeby pani miała dzieci, i kazał, aby chłopcy, o których donoszono, byli