nie zetknęły się z motylicą. Sugeruje to, że wielu gospodarzy pasożyta rozpoznaje jego antygeny, jednak jedynie szczur posiada mechanizmy efektorowe zdolne do zabicia atakującego pasożyta. Wydaje się, że w odporności tej pośredniczą RFT. Leukocyty jamy otrzewnowej szczura są bowiem zdolne do wytwarzania znacznie większych ilości RFT po pobudzeniu przez antygen motylicy lub zymosan (3,5 razy więcej O2 + H2O2 oznaczanych łącznie na komórkę w porównaniu z myszą). Aktywności enzymów rozkładających RFT w organizmie F. hepatica są niskie, można więc oczekiwać stosunkowo dużej wrażliwości motylicy wątrobowej na działanie RFT. Poziom aktywności SOD w ciele innej przywry, Schistosoma mansoni, jest najwyższy u dojrzałego