dni w tym pokoju... - Nie skończył, ponieważ w tym samym momencie na sąsiednim łóżku rozległ się wręcz zwierzęcy pomruk. w tedy chirurg odszedł od okna i zaczął chodzić wzdłuż pustej ściany pokoju. - Wszystkie łóżka są zajęte - tłumaczył się i czuła z całą pewnością, że tłumaczył się nie Przede mną. - Zresztą możliwe, że za parę godzin zwolni się łóżko; ale na męskim oddziale.<br>W tyle za mną na łóżku ktoś znowu się poruszył i mruknął, lecz teraz z wyraźnym. nawet kokieteryjnym zadowoleniem. Chirurg przyciszonym głosem zapytał:<br>- Nie czuje pani przykrego zapachu benzyny?- i znowu pojawił się przede mną w oknie lecz elastycznie odwrócił