opadającą ku południowi. W 1994 roku dyrekcja Państwowych Kolei Linowych uruchomiła tu zespół trzech wyciągów orczykowych, o dł. ok. 200 metrów, zatrzymujących na polanie część narciarzy. Stok jest oświetlany elektrycznie i sztucznie zaśnieżany.<br> Trasa zjazdowa (w 1995 nie utrzymywana przez ratraki) prowadzi przez polanę w lewo skos. Teren zwykle pokryty muldami, ale jazda nie przedstawia żadnych trudności - poza tłokiem na stoku. Zjeżdżamy aż do ograniczającego polanę od dołu lasu, w którym wąska przecinka znajduje się z lewej (wschodniej) strony. Rozpoczyna się tu nieprzyjemna, zwykle zalodzona i ciasna rynna. Po kilkunastu metrach - z prawej strony mała polanka, gdzie mniej wprawni zwykle odpoczywają