do sklepu lub stamtąd wracając, mówiła nieskończoną liczbę razy "&lt;foreign lang="ger"&gt;guten Morgen&lt;/&gt;" i to ją nastrajało optymistycznie na resztę dnia.<br><br>Gdy wybuchła wojna i syn został zmobilizowany, Frau Gebauer poczuła się skrzywdzona, ale nie wyraziła głośno swojej opinii. Jej mąż, robotnik w fabryce, był zwolennikiem Hitlera. Gdy Heinrich przysłał fotografię w mundurze, ustawiła ją na honorowym miejscu. Postawiła, bo wszyscy tak stawiali. Frau Gebauer umierała ze strachu o syna, ale gdy ktoś ją spytał (co rzadko się zdarzało), mówiła, że jest dumna.<br><br>Potem zostali zmobilizowani jej młodsi bracia. Frau Gebauer popłakiwała nocami, ale gdy przyszły ich fotografie w mundurach, ustawiła braci obok