błędny, ale praktyczny, przygotowywał stryczki i wypatrywał dobrej gałęzi.<br> - Ani Słowik - Angouleme zauważyła spojrzenie wiedźmina - ani SchirrŁ. Szkoda.<br> - Szkoda - przyznał Geralt. - Ale spróbujemy naprawić. Panie rycerzu...<br> Ale Bycza Głowa - czy raczej baron de Peyrac-Peyran - nie zwracał na niego uwagi. Widział, zdawałoby się, tylko Jaskra.<br> - Na honor - powiedział przeciągle. - Nie myli mnie wzrok! To pan wicehrabia Julian we własnej osobie. Ha! Ucieszy się księżna pani! <br>- Kto to jest wicehrabia Julian? - zaciekawił się wiedźmin.<br> - To ja jestem - powiedział półgębkiem Jaskier. - Nie mieszaj się do tego, Geralt.<br> - Ucieszy się pani Anarietta - powtórzył baron de Peyrac-Peyran. - Ha, na honor! Zabieramy was wszystkich do