ojca dla syna, gdyż funkcje, których wykonywanie miały ułatwić, były pierwotnie wyłącznie dziedziczne. Później, jak na to wskazuje Nauka Duaufa, powstały specjalne szkoły, w których uczono "synów możnych", przekazując im wiadomości potrzebne przyszłym pisarzom. <br>Również na terenie Mezopotamii rozwinęła się wcześnie literatura sapiencjalna. W akadyjskich tekstach z XVIII w. p.n.e. spotyka się już przysłowia podobne do biblijnych oraz rady mające pomóc w zdobyciu &lt;page nr= 205&gt; i zachowaniu mądrości. Świadczą one, że ten gatunek literacki nie był też obcy Babilończykom i Asyryjczykom. Jeden z utworów, zwany "Poematem o cierpiącym sprawiedliwym", dotyczy problemów, które później rozwinęła Księga Hioba, a babiloński "Dialog o ludzkim nieszczęściu