000 km2. Lasy te porastały przede wszystkim strome zbocza rzecznych dolin względnie niskiego południowo-wschodniego Tybetu. Były to głównie górskie lasy tropikalne i iglaste lasy subtropikalne, składające się, między innymi, ze świerków, jodeł, sosen, modrzewi, cyprysów, brzóz i dębów. W wilgotnym Tybecie południowym rosły one do wysokości 3.800 m. n.p.m., zaś w suchym Tybecie północnym - do 4.300 m. w lasach tych dominowały stare, ponad dwustuletnie drzewa. Przeciętna zasobność w drzewostany wynosiła 272 metry sześcienne na hektar, ale w najstarszych lasach U-Cangu sięgała 2.300 metrów sześciennych na hektar, będąc najwyższą średnią dla lasów iglastych na świecie.<br>Budowa dróg