siedzieć w domu, trzeba walczyć, zmieniać świat i dać się zabić dla dobra sprawy w kolejnych powstaniach! Bohaterowie Nagłowskiego chcą po prostu spokojnie żyć i jest w tej konstatacji zaskakująca prawda o dzisiejszym pokoleniu, której chyba nie znają ani politycy, ani publicyści.<br><br>Dzień, w którym umrę" to z kolei krzyk na całe gardło, ale krzyk na ten sam temat co w "Katatonii". Trzydziestolatek dociera w życiu do ściany - frustracja w pracy i w domu prowadzi do kulminacji, w której bohater odrzuca kaganiec społecznych norm, zrywa się do buntu. Od sztubackich wygłupów, przez antyspołeczne deklaracje przechodzi do zachowań na granicy przestępstwa. Wszystko w