Typ tekstu: Książka
Autor: Brzechwa Jan
Tytuł: Liryka mojego życia
Lata powstania: 1921-1969
znamy obroty maszyn,
znamy obroty ciał niebieskich,
ale nie poznaliśmy jeszcze siebie.

Jesteśmy zegarmistrzami świata,
którym krążenie krwi
pozwala żyć
i umierać
śmiercią muchy.



LUDZIE LEŚNI
Zabłąkani, zamyśleni,
Poławiacze leśnych cieni
Spoglądamy sobie w twarze -
Może Bóg się w nich ukaże...
Tak, czy nie? Tak, czy nie?
Noc zataja coś na dnie.

Myśmy ludzie leśnej głębi,
Głąb ta naszą niemoc gnębi,
Naszych szumów nikt nie słucha,
Dmucha plucha - zawierucha...
Tak, czy nie? Tak, czy nie?
Patrzą na nas ślepe pnie...

Coś się nocą w borze dzieje,
Mrok nie mija, dzień nie dnieje,
Bór bez duszy trwać nie może -
Nasze dusze skrzypią w
znamy obroty maszyn,<br>znamy obroty ciał niebieskich,<br>ale nie poznaliśmy jeszcze siebie.<br><br>Jesteśmy zegarmistrzami świata,<br>którym krążenie krwi<br>pozwala żyć<br>i umierać<br>śmiercią muchy.&lt;/&gt;<br><br><br><br>&lt;div sex="m"&gt;&lt;tit&gt;LUDZIE LEŚNI&lt;/&gt;<br>Zabłąkani, zamyśleni,<br>Poławiacze leśnych cieni<br>Spoglądamy sobie w twarze -<br>Może Bóg się w nich ukaże...<br> Tak, czy nie? Tak, czy nie?<br> Noc zataja coś na dnie.<br><br>Myśmy ludzie leśnej głębi,<br>Głąb ta naszą niemoc gnębi,<br>Naszych szumów nikt nie słucha,<br>Dmucha plucha - zawierucha...<br> Tak, czy nie? Tak, czy nie?<br> Patrzą na nas ślepe pnie...<br><br>Coś się nocą w borze dzieje,<br>Mrok nie mija, dzień nie dnieje,<br>Bór bez duszy trwać nie może -<br>Nasze dusze skrzypią w
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego