i daremnie czekałem na znak, który oto został mi<br>dany...<br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br>Lecz magister uśmiechnął się i podniósł do góry kciuk, czego ja<br>sam sprawnie uczynić nie mogłem.<br> Podniósł kciuk, żegnając mnie tym gestem, jakbyśmy pokonali<br>pierwszą przeszkodę na długim i trudnym dystansie.<br> Minęły dni moich trwóg, piątek i sobota, moich oczekiwań na dzień<br>odwiedzin, moich prywatnych agonii.<br> Wszystko minęło na razie, choć pozostało we mnie, "bo nic nie<br>ginie, jeno fale z tych kości dziwy tworzą nowe, bogacąc skarby<br>głębinowe..." - powiedział Łabędź z Avonu.<br> W niedzielę Helena nie przyszła, natomiast przysłała mi kuzyna.<br> Kuzyn był przerażony, pocił się, czerwieniał i bladł.<br> Taki wrażliwy