Zbyt mała wydawała mu się jego krzywda w porównaniu z tymi oto, którzy nieudolnie a przejmująco opowiadali o okrucieństwach Rzymianina. Milon pogardliwie patrzył na falujący tłum, który zewsząd otaczał sądzących go wodzów. Szyderczy uśmiech nie schodził mu z warg, ale gdy każde oskarżenie kończyło się tym samym zdaniem: "Skażcie go na krzyż!" - zbladł i spuścił oczy ku ziemi.<br>Po zeznaniach kilkunastu świadków Spartakus dał znak ręką, że dowodów win już wystarczy, Milon podniósł wówczas głowę i powiedział głuchym głosem:<br>- Darujcie mi życie, a obiecuję wam dostarczyć okrętów do wyprawy na Sycylię.<br>Wahanie odbiło się na twarzach sądzących. Takiej obietnicy nie można lekceważyć