w małych zlewniach nie kontrolowanych. W tej sytuacji stosowało się i stosuje nadal w praktyce przestarzałe formuły empiryczne, nie posiadające dostatecznego uzasadnienia merytorycznego, a więc nie gwarantujące właściwej oceny odpływu. Ponadto dane z istniejącej sieci standardowej nie mogły być podstawą badań procesów hydrologicznych, ponieważ zlewnie sieci podstawowej objęte pomiarami były na ogół za duże, zakres pomiarów i obserwacji - za mały, a odstęp dobowy między pomiarami - nieodpowiedni do modelowania. <br>Dalsze zbieranie materiałów z sieci standardowej nie doprowadziłoby do zmian jakościowych w zakresie oceny stosunków odpływowych małych zlewni. W miarę wydłużania materiałów pomiarowych można uzyskać jedynie lepsze oceny charakterystyk statystycznych. Dlatego tak istotne było