Zosia. - Nie wiem, co będzie z tobą. Nie wiem, co stanie się ze mną. Nic nie wiem...<br>Stach nie odezwał się ni słowem, a Sybirak z Wilna westchnąwszy znacząco odsunął się sporo dalej, aby im nie wadzić w rozmowie. I dziwił się, że tamci dwoje, kochankowie mili, wciąż milczą, jakby na ostatek nie mieli nic sobie do powiedzenia.<br>A potem w dali stepu pojawiło się światełko, potem smuga jasna bijąca w przestrzeń. Łoskot kół. Szedł towarowy z węglem. Zosia poczuła lęk, czy Stachowi uda się skok do rozpędzonego pociągu.<br>- Żebyś tylko nie zrobił sobie krzywdy - powiedziała.<br>"Już zrobiłem" - pomyślał. Przycisnął ją mocno