Zarysu dziejów teatru w Polsce, wchodzących w skład zbiorowego kompendium Wiedza o Polsce (1932). Odrębne zupełnie miejsce zajął w jego dorobku pisarskim tom wspomnień pisanych u schyłku życia Spojrzenie wstecz (1935). Pisarz, rówieśnik wielu najwybitniejszych współcześnie, z niejednym z nich zaprzyjaźniony, bezpośredni uczestnik wielu znaczących zdarzeń życia literackiego i teatralnego na przestrzeni półwiecza, dał książkę bardzo osobistą, a jednocześnie wyjątkowo bezstronną, w której osoba autora usunęła się na dalszy plan, ustępując miejsca ludziom i zdarzeniom przedstawionym bez uprzedzeń, ze zrozumieniem i wyrozumiałością, z ciepłem, humorem i wzruszeniem, z jakim spogląda na świat już nie istniejący każdy wielki, prawdziwy humanista.<br>Lorentowicz był krytykiem