niemniej wydaje mi się, że jest to bardzo ważna książka. Inaczej niż poprzedni dyskutanci odczytałem sprawę indywidualizmu. Łączy mi się ona z krótką wzmianką Berenta o socjalizmie belgijskim. Był to odłam silnie powiązany z anarchizmem typu "<orig>non-violence</orig>". W czasie gdy Berent pisał swoją broszurę ruch ten przybierał w Belgii na sile, stawał się w Europie głośny. Jego szczytowym punktem był strajk powszechny w 1913, później uległ powolnemu rozkładowi, co wiązało się w znacznej mierze z wybuchem wojny. Wydaje mi się, że to zwrócenie przez Berenta uwagi właśnie na belgijski socjalizm jako pewien pozytywny punkt odniesienia należy łączyć z jego rozumieniem indywidualizmu