historiograficzne wieku. W roku 1519 ukazuje się Chronica Polonorum Macieja z Miechowa (1453 lub 1457-1523). Miechowita poszedł w kreśleniu przeszłości Polski za Długoszem, uzupełniając jego relację aż po czas wstąpienia na tron Zygmunta I. Wydanie to zostało skonfiskowane. Wznowienie dzieła Miechowity w 1521 r. różni się od zamierzonego pierwodruku - na skutek cenzury senatu pewne ustępy zostały opuszczone, pewne zaś zmienione: niektóre rody magnackie poczuły się dotknięte relacją o ich antenatach. Z podobnych powodów dzieło Długosza nie doczekało się druku przez cały wiek XVI, a edycja <br>podjęta w XVII w. przez Szczęsnego Herburta została przerwana (po ogłoszeniu sześciu ksiąg) na skutek zakazu