dążyć do <br>uprzedmiotowiania wszystkiego. Początkowo mistrzowie zen stosowali spontanicznie <br>katalizatory 'oświecenia', o czym świadczy praktyka 'dziwnych słów <br>i niepojętych czynów'. Mistrz zen nie może wywołać 'oświecenia' ucznia, ale <br>potrafi stworzyć sprzyjające warunki, aby dualizm podmiotu i przedmiotu mógł <br>zostać przekroczony. Dahui za najbardziej skuteczny katalizator uznał 'wielkie <br>zwątpienie', pojawiające się na skutek koncentracji na 'kluczowym wersie' <br>koanu. Uważał bowiem, że wielu adeptów zen naśladuje jedynie zagadkowe <br>zachowanie mistrzów, nie rozumiejąc, na czym naprawdę polega wolność <br>i spontaniczność 'oświecenia'. Każda forma praktyki zen może zostać błędnie <br>zinterpretowana - także metoda 'wpatrywania się w koan' może stać się <br>przeszkodą na drodze do 'oświecenia', gdy będzie