prostu swój chłop!<br>Józinek w jednej chwili przybrał kamienny wyraz twarzy.<br>- Cóż, nie nadąża pan z wykonywaniem obowiązków, a sytuacja rodzinna nie pozwala panu na zaangażowanie się w firmę. Oczywiście, jeśli nie będzie pan robił problemów z odejściem, nie powiadomimy nikogo o pana skłonnościach przestępczych. Dziękuję. Kto następny?<br>Reszta chętnych na widok tej masakry czym prędzej dała nogę. Zgłosiła się przypadkowo kelnerka, która chciała tylko podać rachunek, ale została przez Józinka posadzona przed jego obliczem. Opowiedziała o identyfikacji z lokalem, o kłopotach finansowych i swojej przyjaźni z szefową, która mimo problemów nie zwalnia personelu, choć jest go za dużo. My tymczasem z