W latach 1972-1973 niemal każdy jamajski singel zawierał na drugiej stronie dubową wersję głównej piosenki (tytułowano ją słowem Dub względnie Version, dodawanym do tytułu ze strony A). Na czym polega dub? Na takim zmiksowaniu podkładu, że wszystkie instrumenty pulsują "zanurzone" w niezwykle obfitym echu, niektóre uderzenia są powielone, a na pierwszym planie słychać bębny i bas. Pierwsze płyty z dubowymi wersjami piosenek dotarły do londyńskich klubów niemal natychmiast, aczkolwiek początkowo muzyczna nowinka rozchodziła się przede wszystkim wśród publiczności kolorowej. Do czołowych jamajskich producentów i innowatorów dubu należeli King Tubby (właściwie Osbourne Raddock), wynalazca tej techniki, i Rainford Hugh (zwany Lee