Po ukazaniu się dwu tomów pismo przestaje wychodzić. Hoffmanowa z powodów cenzuralnych nie mogła liczyć na odbiorcę krajowego. Próbuje także innych wersji starych prac i pisze nowe utwory, które udaje się jej wydać we Wrocławiu, Krakowie i Lipsku. Są to m.in. Małe powieści z Pisma Świętego (1833), Książka do nabożeństwa dla Polek (1836), Powiastki, powieści i komedyjki moralne&#133; (1838), Małe powieści i rozmowy dla dzieci zaczynających czytać po polsku (1838), Przyjemność z pożytkiem, czyli ośm powieści&#133; (1839), Święte niewiasty&#133; (1843).<br> Do najważniejszych utworów tego okresu należą dwie powieści: Karolina (1839) i Krystyna (1841) oraz powieść biograficzno-historyczna