skrzypiało metalicznie. Jakub miał wrażenie, że <br>słychać je na końcu korytarza. Sprężyny jęczały. Bał się, że do pokoju wpadnie <br>nagle siostra Ewa i zacznie krzyczeć. Co jej powie? Co jej powie? Co jej pow... <br>Że to terapia. Terapia. Zacisnął oczy. Nic się nie poruszyło. Syknął z bólu, <br>kiedy wyjmował obtarty, nabrzmiały członek. - Przepraszam cię kochanie, musiałem <br>sprawdzić.<br>Boli. Dlaczego tak bardzo? Kto to wymyślił, żeby tak bolało.<br>ROZDZIAŁ<br>II<br>Jakub nie zauważał już zmian na zewnątrz. Nawet marcowe ciepło nie zmusiło go <br>do zmiany płaszcza. Zawinięty w szal, zamyślony, wracał po wieczornych zajęciach. <br>Nielicznych zajęciach. Dziekan nalegał, żeby wziął urlop, ale