bezwładnego chaosu, poczęły płynąć do mojej ciemnej głuszy tony konkretne i zdarzeniowe. Wypierały się chaosu i apelowały do zdolności uczuć. Pobudziły je i zbudziły. Małgorzatka przy kołowrotku otuliła mnie sobą. Chwilę w ciemnej głuszy byliśmy tylko we dwoje: ona i ja. A potem zostałem &lt;page nr=160&gt; przywrócony zdarzeniom, goście znużeni pili barszcz nad ranem i słuchali muzyki poważnej.<br>I znów czuję, że jestem zbudzony, i znów zbudziła mnie Małgorzatka, pobudziła uśpioną zdolność uczuć. Idę w stronę kaplicy. W korytarzu przed przymkniętymi drzwiami stoją ludzie. Porozpinali ciała w garderobie, a dusze ich rozsiadły się w kraju muzyki, u którego wrót przybita jest tabliczka: "W ciałach