że gwałtowne uczucie które we mnie wzbudził, zniszczyło hamulce przezorności, zdrowego rozsądku i zmiażdżyło moje kruche status quo... Myślałam, że był to jedynie przypadek przemijającej żądzy, którą tak samo łatwo wzbudzić, jak i potem stłumić. To niedorzeczne, wiem; lecz gdybym mogła się bez niego obejść, zrobiłabym to. To uczucie miało nade mną silną władzę, a ja zaczynałam bezwiednie mu się poddawać, chciałam by trwało.<br>Nasz romans przybierał na sile. Rozmawialiśmy ze sobą nonszalancko i błyskotliwie. Mówi, że jestem dowcipna i ironiczna; chyba ma rację. I mimo, że nie zawsze potrafię precyzyjnie odczytać jego zamiarów, czy też słów wypowiedzianych wprost, zdaję sobie doskonale