się niezdrowy, skoro wkrótce po posiłku dostąpiła przykrycia osadem i fosylizacji.<br>Stosunkowe ubóstwo znalezisk kompletnych szkieletów we wczesnej kredzie utrudnia <br>śledzenie dalszego ewolucyjnego różnicowania ryb ościstych. Pełniejszą dokumentację oferują dopiero słodkowodne osady jeziorne formacji Santana w Brazylii (apt-alb). Stan zachowania skamieniałości w wapiennych konkrecjach ze stanowisk tej formacji jest nadzwyczaj dobry, opisano stamtąd nawet sfosfatyzowane komórki mięśniowe z jądrami i prążkowaniem. Oprócz ryb pokrewnych elopsom i innym pierwotnym cienkołuskim, w formacji Santana występują pierwsze śledziowate (Santanaclupea), z charakterystycznymi rzędami ostrych łusek (scutae) na krawędziach ciała. W trakcie późnej kredy i trzeciorzędu udział śledziowatych w produkcji biologicznej ekosystemów pelagicznych <br>wzrastał dzięki