się w jaśniejszym kolorze. Ulga!<br> Wykorzystuję aurę, suszę, wietrzę, porządkuję. Układam, składam, zakładam. Co zakładam? Elektryczność. Przezornie zabrane dynamo rowerowe (tzw. dymano) mocuję na koszu rufowym zaopatrzywszy je w propeler (fachowa nazwa turbiny powietrznej). Są to dwie połówki od puszek coli - karykatura wiatraczków ze stacji meteorologicznej. Mimo że wiatr nie najtęższy, machina aż warczy. Ciągnę przewód i mierzę napięcie. Mały problem - prądnica generuje zmienny. Cudem w mokrej rupieciarni znajduję małą diodę. Mogę więc zmierzyć zwykłym woltomierzem triumfy inżynieryjne. 2 wolty. Viva Maria! Wprawdzie to nie jest znamionowe 6, ale malkontentom odpowiadam: a gdzie rower?<br> Łączę to wszystko z najmniejszą z posiadanych