wąskiej "klasy próżniaczej" i tak dostatecznie drażniącej generalnie biedne społeczeństwo. Ten zestaw przekonań to pielęgnowane od lat kłamstwo podatkowe. Uderza ono w tych, którym przeciętni podatnicy de facto najwięcej zawdzięczają. Bogaci nie są przeciwnikiem biednych, są ich szansą - często jedyną.<br>Pierwsze kłamstwo podatkowe - dochody z podatków. Twierdzi się, że osoby najwyżej opodatkowane podatkiem od dochodów osobistych w niewielkim stopniu składają się na ogólne wpływy podatkowe. Nic podobnego. W 1998 r. 28,5 proc. wpływów z tytułu podatku PIT pochodziło od 284 tys. osób (1,2 proc. podatników), które zapłaciły podatek według najwyższej stawki. Każda z nich przekazała więc fiskusowi 29 razy