na wozie, bo na koniu utrzymać się już nie mógł, jechał całkiem nagi Bachus. (Kalinka, 276)<br>Pędzili za zwierzyną (najchętniej za wilkami) lub na wyścigi, ale jeszcze częściej bez celu:<br>Hulali po miastach i miasteczkach, napadali jaśnie wielmożnych po drogach, wyrządzając im bolesne (ale przynajmniej dające się czymś wytłumaczyć) figle, napadali kobiety bezbronne, siłą na nich dopraszając się o to, czego sercem pozyskać nie mogli. (Kraszewski, Latarnia..., 268)<br>Pędzili, gdyż, jak twierdził Seweryn Goszczyński:<br>&lt;gap&gt;<br>A w tym pędzie "żadnego nie znać hamulca", zauważa Kalinka. Rozluźnieniu hamulców niewątpliwie sprzyjał alkohol. "Upijali się do szczętu" - gorszył się senator Wigel, świadek następujących potem niechybnie