Durczoka zaczynał mówić, kiedy chciał, przerywając innym w pół zdania. Nie podnosił głosu, nie pokrzykiwał, po prostu otwierał usta i mówił, a rozmówcy - Stanisław Ciosek i Władysław Frasyniuk - automatycznie zawieszali głos. Magia? Technika? Manipulacja? Na pewno wszystkiego po trochu. Rokicie nie udawałoby się to jednak tak łatwo, gdyby nie wewnętrzne narcystyczne przekonanie, że jego słowa mają szczególną wagę. <br>Z podobną precyzją, z jaką miażdżył świadków w aferze Rywina, Rokita pracował kiedyś w komisji badającej zbrodnie komunistyczne, w podobnym stylu pełnił obowiązki szefa URM w rządzie Suchockiej. A jednak polityczną gwiazdą został dzięki aferze Rywina. Wtedy ściągnął na siebie obiektywy kamer telewizyjnych