dla różnych ludzi i różnych grup były niezupełnie tym samym, czasem czymś zupełnie innym. W porównaniach do święta i karnawału tkwi prawda, dokładniej ( część prawdy. Pomijają one coś, co także było bardzo ważne. Święto jest czasem bez lęku, czasem radości i piękna. To wtedy było, przecież na kilkanaście miesięcy większość narodu "uciekła z komunizmu" na wolność. Ale od samego początku w ten karnawał wolności wdzierały się odgłosy pogoni, nasycając go lękiem i tłumiąc radość. Eksplozja "Solidarności" to był ( jak kiedyś napisałem ( "dramat płomienia, który buchnął, na suchszej kępie, gdzieś wśród bagien. Dramat narodu przebudzonego we wnętrzu imperium u szczytu potęgi". Jeśli