szkolnej ma charakter normatywny. Nauczyciel języka polskiego, ustalając cele edukacji szkolnej, szuka różnych wykładni programowych. Uwzględnia zatem wiedzę wyniesioną ze studiów, uogólnienia monografii naukowych, tezy podręczników oraz wskazówki metodyczne nadzoru pedagogicznego, w mniejszym stopniu ustalenia olimpijskie. Matura jako bodziec urzędowy, z sankcją kontrolną, musi ciążyć na świadomości polonisty. Za późno narzekać na własną nieroztropność, gdy źle się poinstruowało młodzież przed pięciogodzinną próbą pisemną. Stąd celowe ustawianie się na linii, o tyle ułatwione, iż Halina Parnowska skrupulatnie zestawiła i wydała w osobnej książce 898 tematów maturalnych w latach 1965-1975.&lt;/&gt;<br> Czy istnieje zgoda między dyrektywami interpretacyjnymi literatury, ustalonymi przez literaturoznawców i metodyków