ustalonej pozycji. Znalezienie dla tych kości punktu oparcia znaczyło <br>więc oszczędność energii. Było to tym istotniejsze, że zarówno ryby trzonopłetwe <br>wyjściowe dla czworonogów, jak i najstarsze płazy, były zwierzętami dużymi, o masie ciała kilku kilogramów. W bezpośredniej bliskości znajdowały się kostne tarcze okryw skrzelowych. Wcześnie uformowało się więc stałe połączenie nasadowej części szkieletu kończyny chrzęstnego pochodzenia (scapulocoracoid) ze skórnymi kośćmi okrywy czaszki (clavicula i cleithrum).<br>Dla ryby pływającej w toni wodnej boczne ruchy głowy nie tylko nie są potrzebne,<br>ale byłyby niekorzystne hydrodynamicznie, powodowałyby bowiem zaburzenia stateczności. Inaczej jest w środowisku lądowym, w którym miast obracać się całym ciałem, oszczędniej jest