zagranicznych USA już na początku kwietnia 1948 r. określała to, co stało się w Pradze, jako "18 Brumaire' a Klementa Gottwalda" oraz - powtarzając zresztą zdanie Rauschninga o dojściu do władzy Hitlera w Niemczech - "&lt;foreign&gt;revolution by arrangement&lt;/foreign&gt;"); bardzo szybko tez przyjął się termin "praski zamach stanu", ostatecznie rozpowszechniony i utrwalony w następstwie ukazania się książki Huberta Ripki "&lt;foreign&gt;Le coup de Prague&lt;/foreign&gt;" (Paryż 1949).<br> Dziś na pierwsze powojenne lata historii naszej części kontynentu europejskiego patrzymy na ogół w miarę realistycznie, nie żywimy zbyt wielkich złudzeń co do możliwości, jakie otwierały się rzekomo wówczas przed tym czy innym małym lub nawet średnim państwem. Niemała