stronę mauzoleum. Ale ci, co się w nim kryli, uprzedzili ich. Zanim chłopcy dobiegli do grobowca, usłyszałem skrzyp drzwi i dwa cienie przepadły we mgle.<br>- Trzymaj! Łap ich! - krzyczeli chłopcy.<br>Rozpoczęła się teraz szaleńcza gonitwa po stoku wzgórza.<br>Z gęstej mgły dobiegły mnie okrzyki chłopców, pisk Kasi, wołanie doktora. Słyszałem naszczekiwania Sebastiana.<br>Przede mną na ziemi leżała otwarta puszka z pamiętnikiem Haubitza. "Zachowują się bardzo nieostrożnie - pomyślałem. - Z tej puszki nie wolno spuszczać oka".<br>Zamknąłem puszkę i znowu starannie okleiłem ją plastrem... Pierwsza wróciła Hilda.<br>- Och, Boże, pozostawiłam pamiętnik! - zawołała. Odetchnęła z ulgą, gdy wręczyłem jej zamkniętą puszkę. - A te dwa