je<br>krzykiem i strzałami. Bieg stada na północ znów uniemożliwił oddział<br>Bentleya. W ten sposób przerażone, zdezorientowane już zupełnie kangury<br>pomknęły na zachód, w kierunku skalnego łańcucha wzgórz. Oczekiwał tam<br>na nie cichy w tej chwili wąwóz-pułapka.<br> Bez większych trudności i niespodzianek zagnano kangury do wąwozu,<br>którego gardziel zamknięto natychmiast drucianą siatką.<br> Wilmowski, zabezpieczywszy zwierzęta w wąwozie, zaczął się rozglądać<br>za Tomkiem. Nie mógł go nigdzie dojrzeć.<br> Zapytany o chłopca Bentley odparł z miłym uśmiechem:<br> - Niech pan przestanie się o niego niepokoić. To naprawdę zuch.<br>Dzięki niemu kangury nie zdołały się wymknąć z pierścienia obławy. W<br>nocy odeszły dalej na