doprać te plamy?!?) i skierowałam swe kroki do pokoju...<br>Heh! Mój narzeczony, z którym mam spędzić resztę swojego barwnego życia PRZESTRASZYŁ SIĘ MNIE! Wrzasnął na mój widok! I nie poznał mnie! A przecież mamy być ze sobą w zdrowiu i w chorobie (fakt, ja wyglądałam na kogoś, komu przydałaby się natychmiastowa pomoc specjalisty). Spokojnie wyjaśniłam memu lubemu, że ta pomarańczowa twarz to ja i że za 15 minut moja cera będzie oczyszczona, wygładzona i nabierze pięknego kolorytu. Chyba nie bardzo uwierzył w to co mówię, bo z politowaniem spojrzał w mym kierunku...<br>Wytrzymałam te 15 minut, które niemiłosiernie się dłużyły. Podekscytowana