wstydu. Jak to na obozie szkoleniowym, otrzymał kilka zadań do wykonania. Żeby spokorniał- tak zwany lokaj, czyli obsługiwanie wszystkich. Dodatkowo zgolenie włosów i tej jego dziwnej blond brody. Żeby otworzył się na innych -"herbatki". Z każdym z pacjentów musiał umówić się na herbatę i odbyć co najmniej godzinną rozmowę. Nie nawijać o sobie, ale nawiązać kontakt, słuchać. Zadanie właściwie dziennikarskie, nie mógł tylko zadawać pytań. Musiał też dać coś z siebie. Dzięki temu ćwiczeniu rzeczywiście lepiej poznał ludzi, z którymi żył. Poczuł się z nimi bardziej związany. Ocena z wykonania tego zadania wypadła dla niego bardzo pomyślnie. Nikt jakoś nie wziął