i tak dalej? Wszystko to przypomniało mi czytankę z podręcznika języka polskiego dla szkół radzieckich (1941), jak to z kolei nasi maszyniści na stacji granicznej w Stołpcach, dowiedziawszy się o śmierci Lenina (1924), z poczucia proletariackiego obowiązku zatrzymali parowozy i puścili żałobne gwizdki. A przecież wiedzieli#pisał autor czytanki#iż nazajutrz nie tylko zostaną zwolnieni z pracy, ale i pójdą wszyscy do więzienia.<br>Wspominam o tym wszystkim dlatego, ponieważ najważniejszym celem nauczania historii w szkołach wyższych i średnich winno być wyrobienie u studenta czy ucznia krytycyzmu w traktowaniu przekazów źródłowych, nie zaś obarczenie jego pamięci możliwie największą liczbą dat i faktów